
Klik hier voor een vergrotingDe uitrusting van een nachtfotograaf hangt natuurlijk af van de wensen van de fotograaf, een digitale camera, of zoals ikzelf: een camera met een kleurenfilm, een met een zwart-wit film en een middenformaatcamera, ook met zwart-wit. Onmisbaar is natuurlijk een statief en verder heb ik altijd verschillende lenzen, een aantekenboekje, een zaklamp en een horloge, voor de langere sluitertijden bij me.
Als het kouder is, is het belangrijk om voldoende warme kleding te hebben, ook al is het nog niet echt winter. Als ik een half uur op dezelfde plek sta begin ik toch een beetje te bibberen. Soms fiets ik zelfs een stukje verder om weer warm te worden. Opgewarmd kan ik dan weer mijn statief pakken om m'n camera weer op een nieuwe plek te richten.
Voor m'n standpunten buiten de gebaande paden, vertrouw ik op m'n bergschoenen. Een enkele keer om echt een 'berg' te beklimmen. Door een hoger standpunt te vinden, komt er variatie in het lijnenspel en krijgt een compositie net iets extra's. Bij echt hoge standpunten is het zelfs mogelijk om een lantarenpaal van boven te fotograferen.
Vooral als het pikkedonker is, en ik soms niet eens kan zien waar ik m'n voeten neerzet, zijn m'n schoenen onontbeerlijk. Ik ben afhankelijk van mijn andere zintuigen, dan m'n ogen. Ik hoor het glas kraken onder mijn voeten of voel m'n schoenen langzaam wegzakken in de modder, en 's winters voel ik hoe de bevroren grond onder m'n voeten geen millimeter meegeeft.
Natuurlijk zijn goeie schoenen voor een fotograaf onontbeerlijk. Als ik op zoek ben naar de perfecte compositie voor een foto, heb ik soms geen aandacht meer voor waar ik mijn voeten neerzet. Dan is het goed om te weten dat je voeten ook echt staan als je ze neerzet.
Belangrijk is natuurlijk ook dat m'n schoenen waterdicht zijn. Als ik niet kan zien waar ik m'n voeten neerzet, is het in Nederland al snel mogelijk dat ik in een plas stap, of een paar centimeter wegzak in de modder.
In de zomer ben ik het wel eens met sandalen op pad gegaan, maar dat was geen succes. Geobsedeerd door de te maken foto beweeg ik m'n voeten zonder op te letten, stekels en takken prikken in m'n voeten, en ik zie het verschil niet tussen brandnetel en de klaver. Als ik ook nog bij een kade bijna weg glij, besluit ik voor nu om te fotograferen op plekken die gemaakt zijn voor mensen op sandalen. Nachtfotografie is een soort survival sport, een goeie uitrusting kan je leven redden.