Drieduizend ton huisafval. Dat blijken wij Utrechters met zijn allen in twee weken te produceren. Zo’n tien kilo per Utrechter, ofwel vijf kilo per week. En dat gaat maar door, week na week na week.

Dat is het voordeel van zo’n staking, je staat eens stil bij hoeveel troep je elke week weer veroorzaakt. En ik vraag me dan ook gelijk af waar laten we het allemaal?

Natuurlijk wil ik mijn leven beteren en mijn CO2-voetafdruk kleiner maken. Al is het maar voor mijn kinderen. (Al doen die zelf ook enthousiast mee met rotzooi maken.) Ik breng de flessen netjes naar de flessenbak en het papier naar de papierbak.

Maar ja, zet dat zoden aan de dijk? Gelukkig hebben we nu een college met een duidelijk groene signatuur. Dat moet ons helpen om onze afvalproductie te verminderen. En als dan Femke ook nog in het kabinet komt, dan gaat het helemaal goed komen. Intussen blijf ik braaf mijn flessen en oude tijdschriften wegbrengen.

Mario Gibbels