De rel in Utrecht over een scriptie die van het internet moest is inmiddels afgedaan als een storm in een glas water. Nu alle feiten op tafel liggen vind ik dat een verkeerde voorstelling van zaken. Het vernietigende verhaal over de werking van het Utrechtse Jongerenloket stond al even op de website van de Universiteit Utrecht toen er een oekaze van de gemeente kwam dat de studente de naam van re-integratiebedrijf Fourstar moest vervangen door re-integratiebedrijf x of anders de scriptie moest verwijderen. Daarop ging hij van het web af.

De studiebegeleider gaf aan dat zoiets zeer ongebruikelijk is en niet vooraf afgesproken. Het mailtje, dat de gemeente richting studente verstuurde, is zwaar aangezet. Ze willen niet nog meer klachten of claims ontvangen. Fourstar had er beter aan gedaan hun werk goed te doen in plaats van hun naam uit scripties lakken. Maar volgens Ella Vogelaar, lid van de raad van advies van Fourstar, stuurde de gemeente de verkeerde jongeren. Crimineeltjes waar het bedrijf niks mee kon. En de gemeente veegt haar straatje schoon door te roepen dat ze inmiddels is gestopt met Fourstar. Ook zo’n verkeerde voorstelling van zaken. Fourstar verloor gewoon een aanbesteding. Net als het verkeerde taalbureau INTOP, dat onlangs een aanbesteding won en keihard failliet ging. De eigenaar van het bedrijf had een forse geschiedenis van failliete bedrijven. In dat geval verdedigde de gemeente zich dat zoiets niet naar voren komt bij een aanbesteding. Omgekeerd geldt dat dus ook voor Fourstar. Het is achteraf pure mazzel dat het bedrijf de aanbesteding verloor, maar Utrecht is dus niet zelf met ze gestopt. Of de opvolger het beter doet vertelt de geschiedenis niet.

Al met al worden door de scriptie-affaire overal de deksels van de beerputten getrokken over de re-integratie praktijk in Nederland. Toen er enorme potten geld vanuit het rijk kwamen voor het begeleiden van werklozen naar de arbeidsmarkt is daar massaal op gedoken door de verkeerde mensen. De bedrijven schoten als paddestoelen uit de grond om die potten leeg te likken. Een landelijk schandaal van de eerste orde dat wat mij betreft een parlementair onderzoek waard is. Als ik me niet vergis heeft alleen de SP zich daar in 2008 sterk voor gemaakt. In dat jaar was al bijna 8 miljard euro in de zakken van commerciële re-integratiebureaus gegleden. Groot bier dus. Maar ook Utrecht verstuurde rond het jongerenloket zonder blikken of blozen een persbericht met als titel: “Utrechts Jongerenloket is een succes.” Het is helaas de staande praktijk in de Domstad om een stinkende mestvaalt af te dekken met een vrolijk zeiltje en te bespuiten met een goedkope parfum. Ik mag hopen dat onze volksvertegenwoordigers daar eens gehakt van maken in plaats van zo’n rel af te doen met de kreet ‘kromme komkommer’.

Ik heb deze column overigens met zorgvuldigheid samengesteld maar sluit fouten niet uit. U kunt aan bovenstaande geen rechten ontlenen en ik aanvaard geen aansprakelijkheid voor eventuele omissies. Gekke zin? Die gebruikt het Domstedelijke stadsbestuur tegenwoordig in documenten aan de gemeenteraad. Ik noem dat een schande maar dat zal aan mij liggen.

Wouter de Heus