Rommel
Column
Gepubliceerd: 2010-09-15
door: Wouter de Heus
Een hoofd van een 12-jarige verandert snel. Wat er omgaat in de inhoud daarvan is waar ik op doel. Amper drie maanden geleden brachten wij onze oudste op een goede dag naar school voor het afsluitende kamp van groep 8. Slapeloze nachten, dagen plannen wat er allemaal mee ging en natuurlijk moest ik de avond ervoor op de kamer van zoonlief slapen. En deze maandag brachten we hem weg voor zijn brugklaskamp. Even de avond ervoor snel inpakken en na enig aandringen mochten we wel allemaal mee om hem af te leveren bij school. Meelopen naar het plein, nou even snel dan, maar wachten tot de bussen vertrokken om uit te zwaaien: no way. En dat was drie maanden geleden nog zwaar verplicht. Ik merk dat er hier nog even een knop om zal moeten om die snelheid van mentale verandering bij te sloffen. Uiteindelijk zal ook dat lukken maar wennen is het wel. Het voordeel van een oudste is dat er ook een jongste is. Laat hij nu komend weekeinde op kamp gaan met zijn sportclubje. Dus alle rituelen die de oudste heeft losgelaten komen deze week toch weer voorbij. Ik zal me inhouden om ze niet te cultiveren.
Deze week staat voor journalistiek Utrecht het spoedoverleg in de Tweede Kamer op de agenda over de vertraagde A2-tunnel. De nationale nazit van een lang Utrechts raadsdebat dat afgelopen donderdag de gemoederen bezig hield. Ik ben erg benieuwd wat verkeersminister Eurlings op tafel legt. Maar de kans is groot dat stad en rijk hun verhaal keurig op elkaar hebben afgestemd. Dat ligt voor de hand nu Utrecht zonder enig probleem de gemeenteraad niet informeerde omdat de minister dat aan wethouder en burgemeester vroeg. Ik moest direct denken aan de beelden van Jan Peter Balkenende en Jaap de Hoop Scheffer die destijds voor het eerst hun opwachting maakten bij toenmalig president Bush. Als een stel betrapte schooljongens bij de rector stonden ze buigend en knikkend met nerveuze grimassen onderdanig te zijn. Zouden Wolfsen en Bosch zich net zo hebben opgesteld? “Nee meneer de minister, we zullen hier niets over zeggen. Mondjes dicht en snaveltjes toe.” En dan zo’n gebaar maken dat je een sleuteltje omdraait bij je mond en het vervolgens weggooit.
Het overkomt mij geregeld dat de communicatie over een pijnlijk onderwerp zo indringend wordt afgestemd. Toen burgemeester Annie Brouwer in de penarie zat over seksueel misbruik van jonge kinderen in Overvecht werd ik door de directeur van de betrokken welzijnsclub zonder gene nota bene naar haar doorverwezen voor woordvoering. Dat was zo afgestemd. Direct na het trapongeval gingen er brieven van het college naar alle medeorganisatoren van de botenparade die gaande was toen de trap bezweek. Niet met de pers praten! Deze zieke manier van werken vinden ze in het stadhuis doodnormaal. Zelfs bij het gezeur over de WK-schermen hoorde ik een communicatieman roepen, toen ik vragen stelde over een mooi aanbod van het Spoorwegmuseum, of iemand de directeur al had gebeld dat hij zijn mond moest houden in de pers. Eurlings zal derhalve alleen praten als Utrecht net teveel rommel op zijn stoepen heeft geveegd.
Wouter de Heus
Stuur dit bericht door!
|