Het ging de hele afgelopen week in de media over de toekomstige burgemeester van Utrecht. En aangezien burgemeesters mijn specialiteit zijn, bemoei ik me daar ook graag even tegenaan. Veel Utrechters denken nog steeds dat mijn interesse voor burgemeesters te maken heeft met het feit dat de Utrechtse burgemeester Wolfsen mijn artikel door de shredder trok in 2009. En dat zo’n 135.000 keer. Ik neem het niemand kwalijk. Maar laat ik u toch uit de droom helpen: burgemeesters intrigeren mij op een leuke manier al lange tijd. Eigenlijk vanaf het moment dat Swiebertje op de beeldbuis was. Voor de jongere lezers: zwart-wit beeld, slechts twee zenders, geen afstandsbediening en je moest het kreng tijdig aanzetten om warm te draaien. En als je het apparaat weer uitschakelde, werd het scherm wit en had het er tijden voor nodig om uiteindelijk via een witte stip weer zwart te worden.

Burgemeesters dus. Bij Swiebertje had je een aimabele grijsaard die af en toe streng moest zijn. Die strengheid liet hij veelal gelden door zijn sterke arm: veldwachter Bromsnor. Het maakte diepe indruk zo’n onkreukbare persoon met gezag. De afgelopen jaren in Utrecht vormde wederom het bewijs hoe prettig het is als een stad een goede burgemeester heeft en hoe vervelend het is als op die plek iemand zit die het ambt maar niet in de vingers krijgt. Mijn stelling: je wordt als burgemeester geboren. Je bent het, of je bent het niet. Wolfsen kwam er alleen uit zijn chagrijn dat hij niet tot het kabinet Balkenende kon toetreden en uit het chagrijn van Hans Spekman jegens Ralph Pans, de andere kandidaat, die Spekman dwars had gezeten rond uitgeprocedeerde minderjarige asielzoekers.

Dat in Utrecht graag nooit meer. En Alexander Pechtold wil helemaal geen burgemeester van Utrecht worden. Nooit gewild ook en dat is maar beter. Maar neem dan een Jan van Zanen. Die was als gemeenteraadslid in Utrecht al burgemeester. En als wethouder al helemaal. Honderd tegen een dat hij zal solliciteren als Wolfsen eindelijk klare wijn schenkt over zijn toekomst. En geen vertrouwenscommissie zal om deze man heen kunnen. Ik ga vast een Swiebertje, Saartje en Bromsnor voor hem uitzoeken.

Wouter de Heus


Deze column is eerder gepubliceerd in AD/Utrechts Nieuwsblad en op WouterdeHeus.nl.