Gisteren opende het Radio 1 Journaal ermee: voor het eerst in de geschiedenis van de politieke partijen is hun gecombineerde ledenaantal gezakt tot onder de 300.000! Ik zal hier geen lijst van verenigingen opnoemen die allemaal dik meer dan 300.000 leden hebben want ook zonder die bewijsvoering snapt u dat het huidige politieke bestel kraakt in haar laatste uitgekankerde (dit is echt een correcte term) voegen. In ons fijne landje laten wij het bestuur daarvan over aan net 4 (vier!) procent van de volwassen en verkiesbare bevolking en het einde is nog lang niet in zicht. En ik snap waarom zo weinig mensen lid willen zijn van een politieke groepering. Het blijft een soort religie met een heel dun Bijbeltje. En net zoals amper nog mensen lid willen zijn van de talloze geloofgemeenschappen die elkaar de tent uitvechten over zinnetjes en verhaaltjes die ooit gebundeld zijn tot een soort van heilig schrift, zit ook niemand meer te wachten op krakelende politici. Ondanks een draagvlak van nul komma nul mogen wij op 18 maart weer kruisjes zetten. Twee dit keer. Voor de nog steeds niet opgeheven of gefuseerde Provinciale Staten en voor het nog steeds niet met de provincie samengevoegde Waterschap.

Als u mij geregeld leest weet u dat ik ondanks alles nooit een stembusgang oversla. Ik durf het toch niet aan om dat minuscule beetje invloed dat ik heb over de schutting te gooien. Zeker niet gezien de huidige precaire landelijke verhoudingen met een kabinet zonder meerderheid in de Eerste Kamer.

Voor de zorgvuldigheid heb ik zelfs de kieslijsten van waterschap De Stichtse Rijnlanden doorgeakkerd. Van het 30 leden tellend bestuur worden 23 leden gekozen. De rest zit er voor een belangenorganisatie. Op een voormalig raadslid, twee zittende Utrechtse raadsleden van de PvdA (hoezo Isik en Dibi?) en m’n overbuurman ken ik niemand. Bij de provincie is dat al niet heel veel beter al staan er twee vriendinnen vrij onverkiesbaar op de lijst. Omdat ik mijn Vinex-overbuurman al 16 jaar mijn sleutel toevertrouw krijgt hij mijn stem. En 1 van de 2 vriendinnen. Ik ben geen lid van de dames, dat u dat weet. En hoe ik ze beide te vriend houd is op 18 maart mijn grootste uitdaging.

Wouter de Heus


Deze column is eerder gepubliceerd in AD/Utrechts Nieuwsblad en op WouterdeHeus.nl.