Klik hier voor een vergrotingIn een NTR-programma over de diepzee bij Madagascar, vertelt een bemanningslid van een onderzeeër wat hij buiten ziet. Hij is de eerste die zo diep ziet. Dolenthousiast over het donkere water ergens in de diepte van de oceaan.
Ik kan me z'n enthousiasme voorstellen. Ik herken het zelfs. Niet dat ik ooit een of andere ontdekkingsreis naar een onherbergzame oord gemaakt heb. Nee, ik kijk goed om me heen als ik met de camera op pad ben. En ben ook op zoek naar dingen die ik als eerste zie.
Terwijl m'n camera z'n werk doet, kijk ik om me heen om te zien wat de volgende foto zal zijn. Het gaat dan niet alleen om het onderwerp van de foto, maar ook en misschien vooral het schijnsel van het licht van de aanwezige lichtbron.
Iedereen die 's nachts een straat in of uit rijdt, ziet een bepaald gebouw, en ook de voetgangers weten dat het gebouw er staat. Maar als je stilstaat, en even door de knieën gaat, zie je het net even anders.
Als je die moeite neemt, zie je soms net de schoonheid van een plek. Iets wat je overdag ontgaat, omdat er dan ander licht is. En 's nachts zie je het niet omdat je niet de tijd neemt om te kijken.
Zo zie je 's nachts minder, maar doe moeite en kijk niet alleen naar de felle lampen, maar ook naar het spel van het licht in de donkere delen. Neem de moeite om goed te kijken en zie meer.
Frans de Jonge
